Sabtu, 27 September 2014

LELAKONKU

puisi

duh pepujaning ati lelakonku ko koyo'mangkene
tuduhna ana ngendi sliramu saiki
yen wae wektu bisa dakambali
pengin paring ngerti marang sliramu wektu iki
jenengmu teka maneh sakjroning nala

apa langit kang daksawang iki
pada klawan langitmu ing kana
bumi papan sumujudku iki
apa padha klawan bumimu ing kana
kanthi perih aku sadar duhktaning ati
tan bisa alih sulih ing waspa

kala mangsa aku nggayuh bisa ngimpekna sliramu
pengin mbengok nanging tan ana alok
nora bisa kondang sakabehe panandang
pindha kagubel wengi tan lumingsir

sakwuse sumujudku..
daksujudke astaku kebak ing pangarep-arep
ing pungkasane dongaku lemes tanpa daya
ngelingi lelakonku, nanging
daksuwunake kabagyan mring sliramu
nora lali daksisipake ing dongaku
mendung is glayutan

saiki the mendung is glayut2 on
the sky
the gledek sound jedar jeder like
mercon
my jemuran is glawer up to my
windows

my pitik kocar kacir fly up to my
room

because ketiup the wind topan
and wind leysus

it's is very danger cok

now i'm afraid dewekan crying2
in my room

uri uri kabudayan  ingkang adiluhung sumonggo.,.,.,

Tidak ada komentar :

Posting Komentar